Sa haba habang prosisyon sa gawain din ang tapos. Ito siguro ang pinakamahaba at pinakamaraming gawain na panahon. Ang daming nakakapanibago. Napag-alaman ko na wala na pala akong mga kaibigan na sumusporta sa akin. Nasisira na ang berks na pinaghirapan kong ayusin. At malala bumabalik ang nadarama ko sa kaniya.
naalala ko pa habang nakaupo kami sa damuhan ng mga malayo nang kaibigan, "mahirap ba akong mahalin?" pambungad ko sa kanila. Hindi naman nila ako nasagot. Nagkibit balikat at kaniya kaniyang humagikgik. Sa isip ko, siguro nga. Sa lahat ng mga naging karelasyon ko wala pang nagiging maayos. Kadalasan ay ako ang iniiwan. Malungkot man pero ganun nga. Alam ko namang mahal niya din ako sa ibang paraan. alam ko yun. Ang hirap ang ipitin ang aking tunay na nadarama. kung kaya lang na kaibigan na lang lahat. mal ko pa rin siya sigurado ako
0 sige i-cheka mo:
Post a Comment